Een prostituee werd met een vislijn vermoord in haar douchecel. Het uur is niet met zekerheid te bepalen. De getuigen verklaren:

De bovenbuurman heeft gehoord dat iemand riep: Ik ben het beu.

De overbuurvrouw heeft door het matglas gezien dat een man haar wurgde maar dacht aan  seks.

Een buurman heeft iemand de trap horen aflopen.

De onderbuurvrouw heeft de deur hard horen dicht slaan.

Een voorbijganger heeft de beklaagde het huis zien uit komen.

Een oud mannetje op een bank heeft hem zien binnen gaan.

Er zijn vingerafdrukken op de deurklink

Twaalf ‘juryleden’ moet uitspreken of de beklaagde al dan niet schuldig is aan de moord. Het zijn wel heel bijzondere juryleden die zich niet zozeer door de feiten laten leiden dan wel door hun eigen vooroordelen en ervaringen.

Kortom: een kluchtige persiflage op ‘Twelve angry men’ van Reginald Rose.