Een voorstelling over een krankzinnige doch reële en zelfs herkenbare wereld, waarin kinderen soms volwassener lijken dan volwassenen, dieren vaak menselijker dan mensen en ouders meestal kinderlijker dan hun kinderen. De dood is, net als in het echte leven, een geruststellende zekerheid. Het is de vraag of een ieder aan het einde van dit stuk met deze zekerheid vrede heeft. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand………