| Rechten aan te vragen bij: | www.stichtingbredero.nl |
| Verplichte afname: | 15 stuks (tenzij bijbestelling of digitaal manuscript) |
| # Pagina's: | 80 |
| Decor (toelichting): | meerdere locaties na elkaar: slaapkamer, restaurant, woonkamer en kerkhof |
Semjon Semjonovitsj Podsekalnikov is werkloos. Hij voelt zich buitengesloten, overbodig, wanhopig. Hij ziet maar één uitweg meer: zelfmoord! Maar wanneer dat nieuws zich begint te verspreiden, wordt Semjon Semjonovitsj plots een belangrijk man. Iemand die zelfmoord wil plegen, kan immers voor vele ideologische karren gespannen worden! Als potentiële martelaar vindt Semjon zijn waardigheid terug. Zijn leven verandert radicaal, maar wil hij zijn rol tot het einde spelen?
Met De Zelfmoordenaar (1928) schreef Nikolaj Erdman (1900-1970) een van de zwartste en grappigste komedies van het Sovjettijdperk. Zo zwart dat onder Stalin de opvoering ervan werd tegengehouden. Pas tijdens de perestrojka van Gorbatsjov kwam het stuk op het Russische theaterrepertoire. Voor de huidige tijd wellicht enigszins gedateerd, maar aan de andere kant ook weer heel actueel met hoe het leven van iemand die plotseling in de publieke belangstelling komt te staan (vroeger via roddel en achterklap, tegenwoordig middels de 'socials') radicaal kan veranderen.
