Kaaljakkers

Kaaljakkers speelt zich af in een kleine kamer in een afbraakbuurt, waar drie mannen ijverig proberen om het leven tot begrijpelijke afmetingen terug te brengen. Zij zoeken de zin niet in hoogdravende, filosofische discussies, maar in het minutieus ontrafelen van de kleine gebeurtenissen en beslommeringen van het dagelijks bestaan. In hun naïeve wereldvisie en in hun armoede lijken de drie door het lot met elkaar verbonden. Voor hen is de videorecorder het venster op de wereld, maar omdat ze ook die ontberen is hun venster wel erg beslagen. Veel verder dan het zicht uit het raam reikt hun blikveld niet. In de primaire levensbehoeften, te weten eten, drinken en slapen kan nog maar net worden voorzien, maar een simpele medicatie in de vorm van maagtabletten betekent al een dramatische aanslag op de minimale reserves van deze drie kaaljakkers. Bij gebrek aan middelen en daadkracht komt van de voortdurende plannenmakerij bij deze mannen maar bitter weinig terecht. Berusting is de motor waarmee ze zich een weg door het leven banen. Weliswaar zonder wezenlijke toekomstverwachting, maar met de stille hoop in het achterhoofd dat alles uiteindelijk toch nog wel goed zal komen.