Libido

Aan de vooravond van de begrafenis denk je ineens: ik ben geil, ik wil neuken. Het leven in mij komt in opstand tegen de dood. Het voelt zich opgesloten in dit vleselijke omhulsel. Het wil eruit. Geslachtsdrift. Levensdrift. Libido. Op de meest ongelegen momenten kan het zich manifesteren. De narcistische tv-producent, Matthieu van Nie, wordt erdoor overvallen terwijl zijn vader in het ouderlijk huis opgebaard ligt. In de jachtige glamourwereld van Matthieu bestaat de dood alleen als bruikbaar fenomeen voor het maken van een commercieel televisieprogramma. Tijd om zijn vader te begraven, heeft hij niet want druk, druk, druk met het volgende kijkcijferkanon. Een onafzienbare reeks van minnaressen moet de gedachten aan de eigen sterfelijkheid verdrijven. De jeugdigheid van zijn nieuwste verovering, Nada, lijkt een probaat middel om een naderende midlifecrisis te bezweren. Nieuw bloed. De besognes voor de uitvaart laat Matthieu graag over aan zijn paranormaal begaafde tweelingzuster, Maria. Zij heeft een speciaal afscheid in gedachten waarin pastoor Emile Verpoppen een bizarre sleutelrol vervult. Met lede ogen ziet Maria het vluchtgedrag van haar broer aan. Maar wat verdrongen wordt, eist zijn plek en gaat ‘spoken’. Het laat zich niet temmen door een te jonge vriendin, een te gek nieuw ‘booming concept’ of een mobiele telefoon met headset. Het schuilt in de verhuisdozen met herinneringen en wacht op het juiste moment…

Let op: dit toneelstuk bevat expliciete scènes.